Brodnica Dolna
(w języku kaszubskim "Dólnô Brodnica")
Wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, gminie Kartuzy na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego na szlaku wodnym " Kółko Raduńskie". Brodnica dolna usadowiła się w malowniczym przesmyku pomiędzy jeziorami Ostrzyckim i Wielkim Brodnem w ciągu Drogi Kaszubskiej. Prowadzi tędy również turystyczny szlak kaszubski. Przed 1920 miejscowość nosiła nazwę niemiecką " Nieder Brodnitz".
Brodnica Dolna widok zza Jeziora Ostrzyckiego
Jezioro Ostrzyckie
(w języku kaszubskim "Jezoro Òstrzëcczé")
Przepływowe jezioro rynnowe na Pojezierzu Kaszubskim w powiecie kartuskim.Jezioro Ostrzyckie położone jest w najatrakcyjniejszej części Kaszubskiego Parku Krajobrazowego u podnóża Wieżycy i stanowi część szlaku wodnego"Kółko Raduńskie".Wzdłuz wschodniej lini brzegowej jeziora przebiega Droga Kaszubska, a samo jezioro w kształcie podkowy opasa znajdujący się na zachodnim brzegu rezerwat przyrody Ostrzycki las i poprzez wąskie przesmyki wodne łączy się z jeziorami Potulskim i Brodnem Wielkim. W sezonie letnim po Jeziorze Ostrzyckim pływa stateczek Białej floty "Stolem", a przez rynnę morenowa jeziora przepływa Radunia. Urozmaicona krajobrazowo linia brzegowa jeziora osiąga całkowitą długość 20 kilometrów. Prowadzi tędy turystyczny Szlak Kaszubski.
Ogólna powierzchnia:309ha, długość:7km, szerokość 0,8km, maksymalna głębokość: 21m
Teksty z:http://pl.wikipedia.org/wiki/Brodnica_Dolna
Ostrzycki las
(w języku kaszubskim "Òstrzëcczé Las")
Leśny rezerwat przyrody na Pojezierzu Kaszubskim(o powierzchni 55,13ha)na obszarze Kaszubskiego Parku Krajobrazowego nad zachodnim brzegiem jeziora Ostrzyckiego. Ochronie rezewatu podlega głównie buczyna tj.las z dominacją buka, wykształcona tu w kilku odmianach- kwaśnej, żyznej, mszystej oraz nawapiennej buczyny storczykowej, istniejącej tu dzięki pokładom kredy jeziornej.Znajdują się tu również stanowiska licznych gatunków roślin podlegających ochronie, m.in. storczykowate(storzany bezlistne, obuwiki pospolite), także widłaki i roślinność typowo podgórska. Na obszarze rezerwatu stwierdzono występowanie ponad 400 gatunków roślin naczyniowych, spośród których 16 podlega ochronie ścisłej: bagno zwyczajne, buławnik czerwony, centuria pospolita, gnieźnik leśny, kruszczyk szerokolistny, listera jajowata (gnieźnik jajowaty), obuwik pospolity, paprotka zwyczajna, podkolan biały, tojad dzióbaty, wawrzynek wilczełyko, widłaczek torfowy, widłak goździsty, widłak jałowcowaty, wroniec widlasty i żłobik koralowaty. Ochroną częściową objętych jest 8 gatunków: bluszcz pospolity, kalina koralowa, konwalia majowa, kopytnik pospolity, kruszyna pospolita, pierwiosnka lekarska, przytulia (marzanka) wonna i turzyca piaskowa.
Tekst z http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Ostrzycki_Las
http://kpk.org.pl/przyroda-7/rezerwaty-przyrody-4/ostrzycki-las/.
Kaszubski Park Krajobrazowy
(w języku kaszubskim "Kaszëbsczi Park Krajòbrazny")
Park krajobrazowy położony na Kaszubach w województwie pomorskim.Park ten utworzono w 1983r dla ochrony typowego krajobrazu pojezierzy młodoglacjalnych centralnej części Pojezierza Kaszubskiego. Powierzchnia parku wynosi 33202ha. Park położony jest na obszarze ośmiu gmin:Kartuzy, Chmielno, Stężyca, Sierakowice(wszystkie w powiecie kartuskim)oraz Linia(powiat wejherowski), Kościerzyna i Nowa Karczma.
Ochrona gatunkowa zwierząt i roślin
Najlepiej zbadaną fauną Parku są ptaki.Dotychczas odnotowano 135 gatunków ptaków lęgowych w tym 77 gniazdujących z całą pewnością. Jednym z najcenniejszych elementów awifauny Kaszubskiego Parku Krajobrazowego są tracze (szlachar i nurogęś) oraz sowa włochatka.
Na torfowiskach i jeziorach dystroficznych gniazdują: cyraneczka, żuraw i samotnik, a na strugach - pliszka górska, zimorodek, zimuje tu także pluszcz.Na torfowiskach i jeziorach dystroficznych gniazdują: cyraneczka, żuraw i samotnik, a na strugach - pliszka górska, zimorodek, zimuje tu także pluszcz. Płazów stwierdzono w Parku 10 gatunków, a gadów 5 gatunków (w tym coraz rzadszą żmiję zygzakowatą). Znajomość ichtiofauny Kaszubskiego Parku Krajobrazowego jest znikoma: doliczyć się można 17 gatunków ryb rodzimych i 4 gatunków introdukowanych.
Ssaki Parku są również poznane niedostatecznie: przybliżony spis obejmuje 43 gatunków (w tym 10 gat. nietoperzy).
Rak szlachetny wyginął w KPK prawdopodobnie w latach 60-tych, a głuszec ok. 1980 r.
Regionalny i lokalny klimat Pojezierza Kaszubskiego wpływa na występowanie specyficznej flory, wyróżniającej się udziałem gatunków górskich i podgórskich (np. tojad dzióbaty, podrzeń żebrowiec, skrzyp olbrzymi, kokoryczka okółkowa, kozłek bzowy, przetacznik górski, dąbrówka piramidalna, manna gajowa, niezapominajka leśna) oraz reliktów lodowcowych (np. modrzewnica zwyczajna, mącznica lekarska, bażyna czarna, bagno zwyczajne, grzybienie północne, wielosił błękitny).
Na liście roślin prawnie chronionych, zagrożonych wyginięciem i rzadkich na obszarze KPK, wyszczególniono 190 taksonów (wśród nich 43 to gatunki objęte ochroną całkowitą). Również przeważająca część roślinności torfowiskowej i szuwarowo-bagiennej oraz wodnej to zbiorowiska naturalne lub nieznacznie zmienione. Zbiorowiska półnaturalne tworzą łąki i pastwiska, oraz rzadkie wrzosowiska i murawy. Do roślinności synantropijnej należą zbiorowiska ruderalne oraz zbiorowiska chwastów polnych.
Obszary morenowe KPK porastają lasy bukowe lub lasy z dominacją buka w drzewostanie. Na wysoczyznach morenowych najczęściej rośnie las bukowo-dębowy, a na stokach wzgórz moreny czołowej i rynien polodowcowych żyzna lub kwaśna buczyna niżowa.
W miejsce dawnych lasów liściastych wprowadzone zostały bory sosnowe oraz świerki - gatunek obcy geograficznie w tym rejonie. Piaski sandrowe są porośnięte borami sosnowymi, najczęściej świeżymi. Na dużych torfowiskach (Lasy Mirachowskie) rozwinął się bór bagienny i brzezina bagienna. Są to zespoły leśne, które zasiedliły w drodze sukcesji wtórnej torfowiska odwadniane przez człowieka. Do najcenniejszych zespołów roślinności leśnej w KPK należą, występujące lokalnie i na bardzo małej powierzchni, zbiorowiska buczyny storczykowej i źródliskowe łęgi - podgórski jesionowy oraz jesionowo-olszowy. Specyficzną cechą lasów KPK jest znikomy udział przestrzenny lasów grądowych (dębowo-bukowo-grabowe) oraz olsowych (olchowe lub olchowo-jesionowe). Dotychczas stwierdzono na obszarze Parku 111 zespołów i zbiorowisk roślinnych.
